ตอนที่ผมโทรแจ้งบริษัทฝ่ายบุคคลเขาเข้าใจ แต่ถึงจะเข้าใจบางทีผมก็นึกเกรงใจอยู่มาก บริษัทมันไม่ใช่ของเขา เขาเข้าใจเห็นใจผมได้ แต่บริษัทไม่ได้คิดอย่างนั้นเลย
นี่ก็ลางานบ่อยมาก ไม่รู้เขาจะเตือนวันไหนเหมือนกัน
รู้นะว่าเขาดีกะผม ผมไม่ลืมหรอก นี่ยังคิดทุกวิถีทางเพื่อตอบแทนเขา
ตอนทำงานผมก็พยายามทำให้เกินกว่าที่เขาต้องการ ถ้าวันไหนผมเขียนบันทึกเก่งกว่านี้ รับรองว่าผมจะเขียนให้กับเขาอย่างถวายหัวเลยละ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น