ผมว่าจริงนะ ต่อให้เที่ยวหรือทำงานห่างบ้านเท่าไหร่ อยู่อย่างสุขสบายเพียงใด แต่เมื่อเรากลับเข้าบ้าน เราจะสัมผัสได้ถึงไออุ่นของครอบครัว แล้วมันทำให้เราสุขใจและอบอุ่น
บ้านพรมมีของเราเป็นทาวน์เฮ้าท์ขนาดสิบแปดตารางวา อยู่แพรกษา อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ
เดิมทีบ้านเราอยู่กันเพียง 7 คน แต่ตอนนี้มีเกือบสิบ เพราะมีญาติมาอยู่ด้วยเพื่อเฝ้าไข้แม่
7 คนในบ้านเราก็มี พ่อ แม่ ผม สุ เนิร์ส ดาต้า และต้น
เนิร์สลูกสาวคนโตวัยสี่ขวบกำลังเรียนอนุบาลดื้อมาก! ดาต้าลูกคนเล็กวัยสี่เดือนกว่ากำลังส่งเสียงอ้อแอ้
ต้นหลานชายคนเดียวที่ติดสอยห้อยตามมาด้วย แม่ขอร้องพามาอยู่เพราะแกเลี้ยงมาตั้งตัวแดงๆ
แม่กำลังป่วยด้วยมะเร็งปอดระยะสุดท้าย ก็ได้พ่อนั่นละเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงดูแลทั้งย่าและหลานสาวสองคน
ผมกับสุนะเหรอ? ทำงานกันหัวหกก้นขวิดเพื่อหาเงินเข้าบ้าน เหนื่อยกันแทบขาดใจ แต่ก็ไม่มีใครท้อ
บ้านเราตอนนี้แม้จะแลดูอึดอัดไปบ้าง แต่นั่นไม่ได้ทำให้ความอบอุ่นในบ้านน้อยลงเลย เรายังความสุขทุกครั้งที่นั่งอยู่ในบ้านของเรา.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น